Ervaringsverhaal
De ooglidcorrectie van Karin
Hoofdpijn, een vermoeide uitstraling, verminderd zicht: Karin had echt last van haar hangende oogleden. Ze ging naar dr. Laura Zaal voor een ooglidcorrectie.
Karin (49): “Ik draag een bril en dat camoufleerde mijn hangende oogleden een beetje. Maar ik kneep veel met mijn ogen en had daardoor vaak hoofdpijn. ’s Avonds autorijden deed ik niet graag, want mijn oogleden belemmerden mijn zicht. Mensen vroegen me: zit je wel lekker in je vel, je ziet er zo moe uit? Daar word je natuurlijk niet vrolijk van. In tv-programma’s zie je wat het resultaat van een ooglidcorrectie kan zijn. Een frisse blik, dat wilde ik ook heel graag. Dus ging ik eens kijken wat er mogelijk was.
Iedereen kent Velthuis kliniek wel, het is een erkende kliniek en ze doen veel behandelingen. Daar had ik een vertrouwd gevoel bij. Het is toch belangrijk dat je in goede handen bent. Aan zo’n operatie zit wel een kostenplaatje vast en Velthuis is één van de duurdere. Maar de goede ervaringen en positieve recensies gaven voor mij de doorslag.
Dr. Laura Zaal was heel vriendelijk en lekker duidelijk, daar hou ik van. Je kunt gewoon dingen aan haar vragen, ook tijdens de operatie. Tijdens het consult zei ze dat ik ervan uit moest gaan dat het niet vergoed zou worden. In eerste instantie werd de aanvraag ook afgewezen. Maar nadat ik zelf nog foto’s had gestuurd waarop je goed kon zien dat mijn oogleden verzakt waren, kreeg ik toch groen licht. Dat was een meevaller!
De ingreep zelf vond ik best eng - het zijn toch je ogen. Ik had gehoord dat de verdovingsinjecties heel gevoelig konden zijn, maar ik heb er weinig van gemerkt. Het is wel een bizar gevoel: je ligt op die tafel, krijgt injecties en voelt je oog opzwellen. Je hebt geen pijn maar je hoort wel het knippen, dat was een heel aparte ervaring. Maar het is me uiteindelijk 200% meegevallen.
Wat ik heel prettig vond is dat ik de volgende dag gebeld werd om te horen hoe het ging en of ik goed geslapen had. Die nazorg is fijn, dat ze even checken of alles oké is. Bont en blauw ben ik helemaal niet geweest. Het enige is dat ik wat vochtwallen onder mijn ogen had, maar verder ben ik niet blauw of gelig geweest. Ik heb goed gekoeld met doperwtjes, daardoor heb ik ook geen pijn gehad.
De hechtingen verwijderen was peanuts. Vorige week was ik bij dr. Zaal voor de eindcontrole. Ze liet me foto’s zien die ze voor de operatie van de zijkant had genomen. Toen dacht ik echt: wauw, wat een verschil! Mijn oogleden hangen niet meer, make-up blijft beter zitten en ik heb een veel frissere blik. Ook de hoofdpijn is verleden tijd. Ik ben er superblij mee.”
