De ooglidcorrectie van Karin

Karin (48): “Ik voel me heel energiek, maar zo zag ik er niet uit. Door mijn hangende oogleden en wallen onder mijn ogen leek ik altijd moe. Ik droeg vaak een nepbril om het te camoufleren. Ik geef les als docent uiterlijke verzorging en het hoort bij mijn vak om met je uiterlijk bezig te zijn. Die vermoeide uitstraling paste daarom helemaal niet bij mij.

Veertien jaar geleden heb ik al een ooglidcorrectie laten doen in het ziekenhuis. Dat werd destijds nog vergoed. Ik heb toen alleen mijn bovenoogleden laten doen. Ik was binnen twintig minuten klaar en pijnlijk was het in mijn herinnering niet echt. Maar een fijne ervaring was het bepaald niet. Je hebt toch het gevoel dat het ziekenhuispersoneel niet blij is met jou als patiënt plastische chirurgie. Alsof ze denken: daar ligt weer zo’n aanstelster. En toen ik naar huis mocht bellen omdat ik opgehaald kon worden, hielpen ze niet eens even met de telefoon – terwijl mijn ogen dicht zaten en ik niks kon zien…

Dat was bij Velthuis kliniek allemaal heel anders. Iedereen is begripvol, de nazorg was perfect en de kliniek is altijd bereikbaar. Dit keer zou het een boven- én onderooglidcorrectie worden. Dr. Leon van Adrichem had me goed voorbereid dus ik wist dat het wat langer zou duren. De verdovingsprikken vond ik wat pijnlijk en omdat hij met een zuigertje wat vet moest weghalen is er nog een keer verdoving bij gespoten. Dat vond ik best heftig.

Het herstel heb ik ook wat onderschat. Ik had me goed voorbereid: het huis was op orde en de doperwtjes lagen in de diepvries. Maar het heeft zeker vier weken geduurd voordat ik enigszins toonbaar was en de zwelling onder mijn ogen was pas na drie maanden weg. Dat verbaasde me wel.

Inmiddels zijn we een half jaar verder en ik ben heel blij met het resultaat. Ik sta ’s ochtends op, gooi wat water in mijn gezicht, doe een make-upje op en hup, ik ben klaar om te gaan. Ik kan ook weer oogschaduw op. Dat doet wat met jezelf. Vroeger had ik wallen, juist als ik goed uitgerust was. Nu zie er minder vermoeid uit, ik heb weer een open blik. En ik merk nu pas hoe vaak ik mijn wenkbrauwen optrok om die zware oogleden te corrigeren. Dat is nu niet meer nodig.

Wat ik heel mooi vind is dat maar heel weinig mensen er iets van zien. Het karakter in mijn gezicht is echt hetzelfde gebleven. Dat is heel fijn, ik heb het ook puur voor mezelf gedaan. Ook de randen van mijn ogen staan heel natuurlijk en niet naar buiten toe zoals je wel vaker ziet na een ooglidcorrectie.

Ik heb net weer een nieuwe bril gekocht, maar deze is niet bedoeld om te camoufleren. Deze is gewoon leuk!”