De buikwandcorrectie van Emma

Ik stoorde me elke keer aan die buik
Emma: “Ik heb altijd wel een buikje gehad en na mijn twee zwangerschappen bleven er nog wat extra kilo’s hangen. Maar op een gegeven moment kreeg ik kanker. Ik begon af te vallen en paste weer in mijn oude spijkerbroek, maar het was natuurlijk foute boel. Na 6 maanden behandelingen was ik gelukkig weer kankervrij. Een jaar later kwam ik in een scheidingssituatie terecht. Daar ben ik zo ziek van geweest, in een periode van twee maanden viel ik tien kilo af. Dat nieuwe lijf was prettig, het paste veel beter bij mij. Ik zit nu nog steeds op dat gewicht. Maar vooral op mijn buik had ik flink wat overtollige huid. Ik droeg dus altijd een correctiehemdje. En je stoort je er elke keer aan als je een bikini aantrekt. Op een gegeven moment dacht ik: ik ga actie ondernemen, horen wat eraan gedaan kan worden en hoe. En op basis daarvan neem ik een besluit.

Een goed gevoel
Via Google kwam ik bij Velthuis kliniek uit. Ik heb een afspraak gemaakt op de locatie in Amsterdam. Drs. Felicia Smits was meteen heel duidelijk. Ze zei: ik ga kijken maar als ik niks voor je kan doen ben ik daar ook heel eerlijk in. Maar toen ze mijn buik zag, zei ze: ik begrijp dit wel, jouw buik past niet bij jouw figuur. Ze legde uit dat het bij mannen soms mogelijk is om een kleine buikcorrectie te doen, maar bij vrouwen pakt ze de buikspieren erbij. Zij vertelde wat er mogelijk was en daar had ik een goed gevoel over. Ik heb de info mee naar huis genomen en er nog even over nagedacht. Het is toch best een bedrag. Ik besloot het in de kerstvakantie te laten doen, dan is het makkelijker om even vrij te zijn. Ik zag die buikwandcorrectie echt als cadeautje voor mezelf.

Iedereen was zo lief voor me
De dag van de operatie had ik het even moeilijk. Je loopt toch als een gezonde vrouw die OK in. Maar iedereen was zo lief voor mij, ze hebben me op mijn gemak gesteld en gezegd dat het helemaal goed ging komen. Ik heb gevraagd of ik die dag als eerste mocht. Om kwart voor 10 was ik alweer op de verkoever. De eerste keer uit bed komen was verschrikkelijk, ik kreeg een bloeddrukdaling. Ik heb meteen op de bel gedrukt en kreeg medicatie om dit te herstellen. Thuis ben ik drie dagen bij mijn moeder thuis vertroeteld op de bank. De eerste dag voelde ik me een vrouwtje van 90, de tweede dag van 70, de derde dag van 60 en toen de kinderen werden gebracht stond ik alweer overeind. Na 5 dagen was ik van de pijnstilling af.

Blij dat ik het gedaan heb
We zijn nu ruim een half jaar verder en ik ben supertevreden. Ik heb voor het eerst van mijn leven een taille, je ziet mijn buikspieren, dat heb ik nog nooit gehad. En ik zie ook voor het eerst mijn navel, die zat vroeger tussen al die huid verstopt. Als ik nu een bikini aan doe, hoef ik niet na te denken over die rol vel die ik in dat broekje moet stoppen. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb.

Nog een tip: zorg dat je fit de operatie ingaat. Natuurlijk heb je pijn, en in het begin denk je: waar ben ik aan begonnen? Maar hoe fitter je bent, hoe makkelijker je herstel is. Ik ben ook gestopt met roken, zes weken voor de ingreep. En het mooie is: ik rook nog steeds niet!”