De borstvergroting van Anacarina

Anacarina (38): “Ik heb altijd al kleine borsten gehad. Lange tijd was het cup A, daarna werd het een lege cup B. Toen ik vijftien jaar geleden een dochter kreeg, gingen mijn borsten ook nog zakken. Het voelde alsof ik twee lege theezakjes had. Omdat ik flinke billen heb, wilde ik graag grotere borsten zodat mijn lichaam wat meer in verhouding zou zijn. Maar een borstvergroting wordt niet vergoed, ik heb ervoor moeten sparen. Vooral omdat ik het in Nederland wilde laten doen. In het buitenland is zo’n operatie goedkoper, maar het was voor mij belangrijk dat ik me veilig zou voelen. In het buitenland spreek je de taal niet en als er iets fout gaat, wat dan?”

De arts was heel professioneel
“Samen met mijn man ben ik online gaan zoeken naar een kliniek en zo vonden we video’s van Velthuis kliniek. Die zat hier vlakbij en dat was handig: dan hoef je niet een hele dag vrij te nemen voor een consult. Velthuis is niet de goedkoopste, maar de reviews waren goed dus heb ik een afspraak gemaakt voor een consult bij drs. Jeroen Schots. Dat was wel spannend. In Nederland is het heel normaal dat mensen naakt naar een sauna gaan, maar ik kom van Aruba en daar is dat heel anders. Dat iemand mijn borsten zou zien, dat was wel even een ding. Gelukkig was de arts heel professioneel, ik had geen moment een naar of raar gevoel.”

Druppelvormige borstprotheses
“Omdat ik veel verschillende foto’s had bekeken, wist ik wel hoe ik wilde dat het eruit zou gaan zien: ik wilde een natuurlijk resultaat, geen ‘neppe’ borsten die bijna tegen je kin zitten. Dokter Schots zei: je huid is best strak voor je leeftijd, dus als je druppelvormige protheses neemt gaan die niet te veel zakken en krijg je een mooie natuurlijke vorm. Ik wilde dat mijn borsten niet te groot of te zwaar zouden worden, maar ze moesten ook niet superklein worden natuurlijk. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op 355 cc.”

Wennen aan het gewicht
“De operatie verliep prima. Toen ik bijkwam voelde het alsof ik twee stenen op mijn borst had, ik was niet gewend aan het gewicht. Ik had ook best veel rugpijn, daarvoor heb ik morfine gekregen. De eerste dagen kon ik moeilijk opstaan en lag ik de hele dag op de sofa. Ik heb echt wel moeten wennen aan dat gewicht, en ook aan het feit dat mijn armen nu mijn borsten raken. Maar inmiddels ben ik er best aan gewend.”

Beha’s shoppen
“Ik ben van 75B naar 75E gegaan, drie maten groter. Daar ben ik echt blij mee. De littekens zijn ook prima genezen. Vroeger moest ik altijd een push-up beha dragen, anders had ik niks. En sommige topjes kon ik nooit dragen. Drie maanden na de operatie kon ik voor het eerst een top aan zonder beha, dat was echt een grote mijlpaal voor mij. Maat 75E is best een lastige behamaat, die vind je niet overal. Inmiddels weet ik dat je voor comfortabele beha’s prima slaagt bij Primark, en voor andere bij Hunkemöller of online bij Shein. Het is prima te doen als je weet waar je moet zoeken. Ik let er nu wel op dat ik beha’s kies met bredere bandjes, omdat mijn protheses steviger maar ook wat zwaarder zijn. Maar ik ben er heel blij mee en zou het nog steeds opnieuw doen.”